|
|
Deze foto, gemaakt door Henk Jan, verbeeldt treffend hoe de lijnen van inspiratie altijd weer verder gaan. In wezen is het een eindeloos proces van associaties van onderwerpen, vormen en lijnen waar ooit mee is begonnen. Als kind verwonderde ik mij al dat wij niet buiten ons eigen denken en kijken kunnen treden. Wij kunnen ons eigen denken niet overstijgen. |
|
|
Wij zijn ingekaderd en weer ingebed in een groter kader. Veel van mijn beelden bevatten een omlijsting en wezens die daaruit proberen te ontsnappen en aan hun eigen kortzichtigheid willen ontkomen.
Het besef dat wij moeilijk anders kunnen heeft, denk ik, het mededogen en de knipoog naar het leven doen ontstaan: mensen mogen er in al hun gekkigheden, hun kleine tekortkomingen en in hun “kleine grootsheid”- zijn – zoals ze zijn. Het maakt ze leuk en boeiend, het is het clowneske in het leven, de echte lach is de lach met een traan. |
|
|
|
|
Binnenkant oven
|
De beelden worden hol opgebouwd met repen klei (steengoed of porselein) die in elkaar gekneed worden en in- en uitgedeukt worden. Vaak ben ik met meerdere sculpturen in verschillende stadia van wording gelijktijdig bezig. Ze worden eerst met kleurenslibs geverfd en ingekrast en op 900 graden in de oven gebakken. Vervolgens worden ze met kleurstoffen van metaal-poeders ingewreven en geglazuurd en op minimaal 1200 graden gestookt. Vaak volgt dan nog een brand op 800 graden voor het opbranden van wat goud. Het voorzichtig in de oven tillen van de zware tere beelden kan een zware klus zijn |
|
|
|
Schets van het beeld Rock- en -Doll
|
De sculpturen worden vaak naar een vluchtige schets gemaakt maar veranderen tijdens het opbouwen. Ook kan het zijn dat ze naar een woord of ingevallen titel gemodelleerd worden. Andersom ontstaat de naamgeving vaak als een spel van vraag en antwoord met het beeld dat opgebouwd wordt. Zo zijn er vele gekke woord-combinaties ontstaan en zijn de beelden altijd weer anders en uniek. |
|
|
Gesjouw bij een beeldentuin
|
Henk Jan aan het fotograferen
|
Eenmaal klaar moeten ze gefotografeerd worden door Henk Jan , ingepakt en in een busje getild worden om vervoerd te worden |
|
|
Tom Tom wijst de weg het busje tinkelt van de keramiek
|
|